Przejdź do treści

Beton komórkowy, cegła ceramiczna, porotherm czy keramzytobeton – czyli z czego budować dom?

Oferta materiałów budowlanych do wznoszenia ścian jest dziś bardzo rozległa. Poniżej przyjrzymy się dokładniej wadom i zaletom najbardziej popularnych dziś produktów.

Beton komórkowy – gazobeton

Gazobeton to połączenie wapna, cementu, piasku i wody. Ta nieskomplikowana mieszanka tworzy materiał o dobrych właściwościach termicznych i dużej porowatości. W sprzedaży występuje w postaci bloczków różnej wielkości i różnych odmian (350, 400, 500, 600). Niektóre z nich mają lepsze właściwości akustyczne (600), inne zaś charakteryzują się lepszą izolacyjnością termiczną (350 – 400). Ich wadą jest jednak słaba odporność na uszkodzenia mechaniczne, a także mniejszy współczynnik przenikania ciepła U w porównaniu z innymi materiałami. Wynosi on w zależności od odmiany betonu od 0,075 do 0,16 W/(m2xK). Zaletą betonu komórkowego jest na pewno jego łatwa obróbka. Można go dowolnie formować zwykłą piłą. Nadto bloczki są odpowiednio profilowane, dzięki czemu mogą być łączone metodą: pióro – wpust, dzięki temu możliwe jest znaczne ograniczenie ilości zaprawy klejowej. Wprawdzie gazobeton jest materiałem bardzo chłonnym, jednak równie dobrze oddaje wchłoniętą wilgoć.

Keramzytobeton

Keramzytobeton powstaje w wyniku połączenia klasycznej zaprawy betonowej z keramzytem. Ten dodatkowy składnik daje lepszą ochronę ciepła i lekkość. Powstaje w drodze wypalania gliny w temperaturze 1200°C. Efektem tego procesu są mało nasiąkliwe i mrozoodporne granulki o bardzo dobrych właściwościach izolacyjnych. Z keramzytobetonu produkuje się dwa rodzaje materiałów budowlanych. Są to klasyczne pustaki oraz bloczki dodatkowo wypełnione styropianem. Bez wątpienia największą ich zaletą jest wysoka izolacyjność cieplna i akustyczna, odporność na zwilgocenie, grzyby i pleśnie, a także łatwa obróbka mechaniczna. Niestety największą wadą keramzytobetonu jest konieczność stosowania specjalnych (drogich) zapraw klejowych a także konieczność stosowania tak zwanej mokrej technologii, która wymaga przerwy technologicznej, niezbędnej do osuszenia ścian.

Cegła ceramiczna

Cegła jest wciąż najbardziej popularnym materiałem budowlanym. Ową popularnością cieszy się z uwagi na dobrą izolacyjność akustyczną, akumulacyjność cieplną i wysoką paroprzepuszczalność. Jest również odporna na uszkodzenia mechaniczne, wytrzymała na ściskanie, a także ognioodporna. Cegły ceramiczne powstają na etapie wypalania uformowanych bloczków ze zwykłej gliny. W sprzedaży są dostępne różne kształty i wymiary cegieł, które różnią się między sobą poszczególnymi wskaźnikami wszystkich cech tj. izolacyjności, mrozoodporności i wytrzymałości. Oznaczane są one odpowiednią klasą (5, 10, 15 i 20). Im wyższa klasa tym większa odporność na ściskanie, a tym samym możliwość wznoszenia ścian narażonych na duże obciążenia. W zakresie izolacyjności cieplnej, cegły ceramiczne nie należą do najlepszych materiałów budowlanych. Ściany z cegieł zwykle wymagają dodatkowego docieplenia. Należy jednak dodać, że im więcej otworów ma dana cegła (pustak), tym wskaźnik izolacyjności jest lepszy. Ważny jest również kształt i rodzaj szczelin. Najlepszą izolacją odznaczają się pustaki z podłużnymi szczelinami, równoległymi do długości ściany. Współczynnik przenikania ciepła dla ceramiki tradycyjnej wynosi 0,2-0,85 W/(m2xK). Jej wadą jest niestety duża twardość i niewielka odporność na ukruszenia.

Ceramika poryzowata

Ceramika poryzowata powstaje w drodze wypalania gliny z domieszką trocin i pyłu drzewnego. Te dodatki ulegają spaleniu w temperaturze około 700 stopni Celsjusza, w efekcie czego tworzą się w wypalonej glinie swoiste mikropory. Zapewniają one większą izolacyjność cieplną i akustyczną, a także mniejszą masę.

W sprzedaży dostępne są pustaki profilowane do łączenia metodą: pióro – wpust, a także pustaki łączone na kieszeń. Te drugie posiadają po bokach wnęki (kieszenie), które wypełnia się zaprawą. To pionowe połączenie zapewnia lepszą izolację cieplną.

Warto również dodać, że współczynnik przenikalności cieplnej i izolacji akustycznej ścian zbudowanych z ceramiki poryzowatej zależy nie tylko od rodzaju pustaków, ale również od ich wymiarów i sposobu ułożenia. Gdy pustaki ułoży się w układzie prostopadłym do lica ściany, będą one zapewniały większą ochronę przed hałasem. Gdy zaś dłuższy ich bok będzie równoległy do lica ściany, zapewni budynkowi lepszą ochronę przed zimnem.

Współczynnik przenikania ciepła dla ceramiki poryzowanej wynosi 0,12-0,14 W/(m2xK). Podobnie jak klasyczne cegły, jest ona również twarda, podatna na uszkodzenia mechaniczne i trzeba ją ciąć piłą elektryczną.

Przeczytaj również: