We wszystkich realizowanych współcześnie inwestycjach budowlanych kładziony jest duży nacisk na odpowiednie ocieplenia budynków. Zwiększa to nie tylko komfort ich użytkowania, ale przede wszystkim wpływa na znaczne oszczędności w zakresie kosztów ogrzania pomieszczeń.
Energooszczędność budynku – standardy
Energooszczędność budynku wyrażona jest w ilości energii zużywanej w ciągu roku na eksploatację budynku (ogrzanie). Wskaźnik energooszczędności E określa wartość zapotrzebowania (sezonowego) na energię niezbędną do ogrzania 1 m2 powierzchni budynku. Jednostką energooszczędności E jest kWh/ m2.
Zgodnie z polską normą określoną przez Instytut Techniki Budowlanej w Warszawie, współczynnik E powinien oscylować w granicach od 91 do 125 kWh/ m2. Niestety większość budynków nie spełnia tego kryterium. Domy wybudowane w latach 70-tych cechują się współczynnikiem na poziomie 220 kWh/ m2, a nowsze powstałe w latach 90-tych ubiegłego wieku mają współczynnik od 120 do 180 kWh/ m2.
Dla porównania można podać, że w większości krajów Europy Zachodniej, w tym w szczególności u naszych niemieckich sąsiadów, współczynnik energooszczędności wynosi najczęściej 70 kWh/ m2 na rok.
Największe straty ciepła powodowane są przez niewłaściwe zaizolowanie ścian budynków, dachów i posadzek (podłóg). Szacuje się, że jest ubytek rzędy około 70%.
Sposoby docieplania ścian budynku
Najczęściej docieplanie budynków polega na przyklejeniu do zewnętrznej ściany warstwy materiału izolacyjnego (styropianu, wełny), który okleja się specjalną siatką zbrojącą mocowaną do styropianu przy użyciu specjalnego kleju. Powstałą warstwę po dokładnym wyschnięciu należy otynkować i ewentualnie pomalować.
Rodzaj materiału izolacyjnego dobiera się w zależności od przenikania ciepła U charakterystycznego dla konkretnej ściany. Według obecnych standardów, wskaźnik ten winien on wynosić nie więcej niż 0,30 W/m2K.
Styropian
Zgodnie z obowiązującymi normami do wykonania izolacji termicznej w budownictwie powinno się stosować styropian samogasnący, produkowany metodą spieniania polistyrenu. Płyty styropianowe są podstawowym zalecanym izolatorem termicznym, rekomendowanym do wykonania izolacji termicznej ścian w metodzie BSO (lekka-mokra). Deklarowany współczynnik przewodzenia ciepła wynosi 0,042 W/mK, RTQ=0,039 W/mK.
Płyty styropianowe należy przyklejać bezpośrednio do powierzchni ściany używając do tego specjalnego kleju i dodatkowego mocowania plastikowymi kołkami do styropianu z trzpieniami wykonanymi z tworzywa sztucznego. Długość kołków należy odpowiednio dobrać do grubości styropianu.
Wełna do dociepleń
Do docieplania zewnętrznych ścian budynków można również zastosować dwugęstościowe płyty ze skalnej wełny mineralnej o grubości od 8 do 12 cm i gęstości od 80 do 150 kg/m3. Zaleca się, do zaizolowania cokołów budynków stosować wełnę o wyższą gęstości płyty z dodatkowym nasączeniem preparatem zmniejszającym nasiąkliwość. Wełnę mocuje się do ściany podobnie jak styropian, przyklejając ją specjalnym klejem i dodatkowo montując kołki ze stalowym trzpieniem wykonanym. Ilość kołków przepadająca na jedną płytę z wełny winna wynosić około 8 sztuk.
Siatka zbrojąca
Bezpośrednio na styropian lub wełnę izolacyjną nakłada się siatkę zbrojącą, której zadaniem jest zwiększenie wytrzymałości i odporności na uszkodzenia warstwy izolacyjnej.
Najczęściej stosuje się siatkę z włókna szklanego o wadze 140 – 190 g/m2. Powinna ona być równomiernie zatopiona w warstwie kleju, co znacznie zwiększy wytrzymałość przyszłego tynku.
Wykończenie elewacji
Bezpośrednio na warstwę kleju mocującego siatkę, należy nałożyć preparaty gruntujące. Zmniejszą one nasiąkliwość warstwy izolacyjnej a jednocześnie poprawią przyczepność tynku do warstwy z siatką.
Ostatecznym wykończeniem elewacji jest nałożenie tynku. W zależności od upodobań i możliwości finansowych, można wybrać tynki cementowe, mineralne, akrylowe (żywiczne), silikonowe i silikatowe. Porównanie właściwości tynków znajdziesz tutaj.