Kominek to serce domu. Jest nie tylko elementem dekoracyjnym nadającym wnętrzu przytulny, domowy klimat, ale również źródłem ciepła.
Aby jednak spełniał wszystkie te funkcje, należy go nie tylko właściwie zamontować, podłączyć do komina i instalacji wentylacyjnej, ale jednocześnie odpowiednio obudować.
Obudowa kominka to z jednej strony zapewnienie jego efektownego wyglądu, a z drugiej zagwarantowanie maksymalnego bezpieczeństwa przeciwpożarowego. Obecnie do obudowywania kominków stosuje się trzy rodzaje płyt. Są to płyny, które wymagają dodatkowej izolacji, płyty, które izolują oraz płyty akumulujące ciepło.
Płyty gipsowo – kartonowe
Płyty gipsowo – kartonowe (G-K) to obecnie najbardziej popularny i najczęściej wykorzystywany materiał budowlany stosowany do zabudowy. W sprzedaży dostępne są różne rodzaje płyt G-K, przy czym do obudowy kominka koniecznie trzeba zastosować specjalny ich rodzaj, czyli płyty odporne na ogień oznaczane symbolem F (GKF). Mają one grubość 12,5 mm. Podobne właściwości posiadają płyty gipsowo-włóknowe o grubości 15 mm.
Płyty te są montowane na specjalnie wykonanych konstrukcjach wykonanych z profili stalowych. Wewnątrz konstrukcji należy płyty odpowiednio zaizolować. W tym celu stosuje się najczęściej wysokotemperaturowe płyty ze skalnej wełny mineralnej z okładziną z folii aluminiowej, które są odporne na temperaturę do 600oC.
Ten sposób obudowania kominka jest bardzo pracochłonny, ale jednocześnie najtańszy.
Płyty, które izolują
Osoby, które chcą obudować kominek szybciej, mogą skorzystać z gotowych rozwiązań, jakimi są specjalistyczne płyty kominkowe – silikatowo-wapienne, perlitowe i wermikulitowe. Są one całkowicie odporne na wysoką temperaturę (do 400 stopni C), zapewniają bardzo dużą izolację, więc nie jest wymagane dodatkowe montowanie wewnątrz obudowy wełny mineralnej z folią aluminiową. Dodatkowym atutem płyt izolacyjnych przeznaczonych do obudowywania kominków jest ich sztywność i duża stabilność, która w większości przypadków nie wymaga wcześniejszego wykonania precyzyjnych konstrukcji z profili stalowych. Mimo niezaprzeczalnych atutów tego rodzaju zabudowy, posiadają one niestety również pewną wadę. Jest nią na pewno dużo wyższy koszt w porównaniu z obudową z płyt G-K.
Płyty, które akumulują ciepło
Najlepszym rozwiązaniem jest na pewno wykorzystanie do obudowy kominka płyt, które akumulują ciepło. Są to specjalne płyty szamotowe, wykonane z materiału, który chłonie ciepło, a następnie je powoli emituje w postaci promieniowania cieplnego. W ten sposób kominek działa jak klasyczny piec kaflowy, a ciepło w pomieszczeniu utrzymuje się nawet po wygaszeniu ognia.
Płyty akumulujące ciepło wykonane są z materiału, który odporny jest na temperaturę nawet 1200 stopni C, a jednocześnie nie stwarza zagrożenia poparzenia się przez dotknięcie obudowy kominka.
Montaż płyt do obudowy kominka
Każdy rodzaj płyt montuje się podobny sposób. W przypadku konstrukcji wykonanej ze stalowych profili, płyty należy przykręcić do niej wkrętami, których rozstaw nie powinien być większy niż 20 cm. Miejsca, gdzie stykają się ze sobą płyty należy łączyć specjalną zaprawą klejową odporną na wysoką temperaturę. Oprócz łączenia płyt, zapewni ona również dodatkowe uszczelnienie obudowy.
Ostatnie prace związane z obudową kominka polegają na wykończeniu jego zewnętrznej powierzchni. W tym celu można obudowę otynkować i pomalować, można ją obłożyć ozdobnymi kamieniami, a także zagruntować i okleić płytkami ceramicznymi.