Sklepowe półki uginają się pod ciężarem klejów do płytek. Różne rodzaje, różne oznaczenie, różne przeznaczenie i różni producenci. Dla przeciętnego człowieka ta różnorodność stanowi nierzadko problem w wyborze odpowiedniego kleju.
Podstawowe oznaczenia na opakowaniach kleju
Przed zakupem kleju do płytek warto zwrócić uwagę na oznaczenia umieszczone na opakowaniach kleju. Dzięki nim dowiemy się, z czego wyprodukowany jest dany klej, oraz jakie posiada właściwości. Przykładowym oznaczeniem kleju może być umieszczenie na opakowaniu symbolu C2TES1, co według niżej opisanych symboli oznacza klej cementowy o zwiększonej przyczepności, zmniejszonym spływie, wydłużonym czasie otwartym i odkształcalny.
Typy klejów
- Kleje cementowe oznaczone są literą „C” – stanowią mieszankę spoiw wiążących hydraulicznie kruszyw i specjalnie dobranych dodatków organicznych. Klej występuje w suchej postaci, który przed użyciem należy wymieszać z wodą.
- Kleje dyspersyjne oznaczone są literą „D” – stanowią mieszankę spoiw organicznych i mineralnych wypełniaczy. Sprzedawane są w postaci gotowej do użycia masy. Kleje dyspersyjne znajdują zastosowanie przy klejeniu płytek na trudnych powierzchniach, takich jak płyty gipsowo – kartonowe, płyty drewniane i podłoża, na których położona jest poprzednia warstwa płytek.
- Kleje na bazie żywic reaktywnych oznaczone są literą „R” – są mieszanką żywic syntetycznych, dodatków organicznych i wypełniaczy mineralnych. Kleje są całkowicie wodoszczelne, a ich twardnienie następuje w efekcie zachodzącej reakcji chemicznej między poszczególnemu składnikami. Tego rodzaju kleje przeznaczone są do klejenia płytek na wykładzinach PVC, powierzchniach z metalu, podłożach z tworzyw sztucznych i poliestru a także na starych płytkach.
Właściwości klejów
Na opakowania klejów do płytek, oprócz oznaczenia ich składu, występują również dodatkowe skróty literowe, określające specyficzne właściwości danego kleju.
- 1 – kleje normalnie wiążące,
- 2 – kleje o podwyższonych parametrach,
- F – kleje szybkowiążące,
- E – kleje o wydłużonym czasie otwartym,
- T – kleje o zmniejszonym spływie,
- S1 – kleje odkształcalne,
- S2 – kleje o wysokiej odkształcalności.
Przeznaczenie klejów
Do klejenia płytek wewnątrz pomieszczeń nie jest wymagane używanie klejów mrozoodpornych, niemniej w przypadku pomieszczeń o dużej wilgotności, na przykład w kuchni, łazience i pralni, warto zastosować kleje o zwiększonych właściwościach wodoszczelnych.
W miejscach, w których na stale występuje kontakt podłoża z wodą, na przykład w basenach i łaźniach, oprócz klasycznej wodoszczelnej zaprawy klejowej należy zastosować wodoszczelne spoiny.
W przypadku układania płytek w zamieszkałym mieszkaniu, warto zastosować kleje szybkowiążące. Bardzo krótki czas wiązania kleju zmniejszy zdecydowanie czas pracy, a tym samym ograniczy niemożność korzystania z danego pomieszczenia.
Tego rodzaju zaprawy szybkotwardniejące umożliwiają chodzenie po płytkach już po kilku godzinach od ich ułożenia.
Podczas klejenia płytek na ścianach należy zastosować klej o obniżonym spływie.
Do płytek klejonych na zewnątrz należy użyć kleju mrozoodpornego i wodoodpornego.
Klejąc płytki na ściankach z płyt gipsowo – kartonowych nie zaleca się używać kleju cementowego, bowiem cement wchodzi w reakcję z gipsem, tworząc związek zwany trinidą. Związek ten może zwiększyć kilkukrotnie swoją objętość a następnie powodować odpadanie płytek od podłoża. Nadto płyty gipsowo – kartonowe chłoną wilgoć z kleju i również powodują mniejszą przyczepność kleju. Ponadto podłoże z płyt gipsowo – kartonowych jest odkształcalne, stąd wymaga ona kleju elastycznego o podwyższonych parametrach.
Do klejenie dużych płytek o powierzchni powyżej 1 m2 powinno się stosować kleje o ciekłoplastycznej konsystencji, gwarantujące równomierne rozmieszczenie zaprawy pod całą powierzchnią płytek. W przypadku użycia bardziej gęstej zaprawy i nierównomiernego jej rozłożenia, mogłoby dojść do pęknięć pytek w miejscach próżni (bez kleju).
No posadzkach, gdzie występuje ogrzewanie podłogowe należy zastosować kleje elastyczne.
Do klejenia płytek z gresu należy stosować zaprawy o podwyższonej przyczepności.